Rozdział pierwszy

Johann

- Halo? Dzień dobry, ja dzwonię w sprawie mieszkania z ogłoszenia czy jest jeszcze aktualne? – pytam kobietę po drugiej stronie słuchawki – aha, czyli nie? No dobrze to przepraszam i do widzenia – kończę rozmowę i odwracam głowę w stronę przyjaciół.

– No chłopaki jak tak dalej pójdzie to nigdy mieszkania nie znajdziemy – ogłaszam.

- Co tym razem? – pyta Philli

- Ogłoszenie nieaktualne – mówię drwiącym głosem

- Nie no spoko, ostatecznie możemy wynająć ciasną kawalerkę, która ma aż 25 metrów – dodaje Daniel.

- To co szukamy dalej! – rzucam w ich stronę. Od jakiś dwóch tygodni próbujemy znaleźć mieszkanie, dość duże, przestron i jasne. Wszystkie z ogłoszeń są nieaktualne, albo nie chcą wynająć trzem dorosłym mężczyznom. No bo imprezy, panienki. ,,Przepraszamy, ale nie możemy wynająć wam mieszkania” Mam już naprawdę dosyć.

- Ej chłopaki… - zerkam w stronę Daniela, który rozpoczął wypowiedź – Emilie dała mi listę zakupów i mam ją zrobić do 18:00, więc na dobrą sprawę zostało mi mniej niż dwie godziny, a ta lista jest dość spora.

- Tande! – jęczy Phillip.

- Dobra jedziemy z tobą… – informuję - … i tak mam dosyć już laptopa i tych wszystkich ogłoszeń, a mieszkając tymczasowo u Emilie jesteśmy jej coś winni, prawda Philli? – widzę zdziwienie w jego oczach. Zaraz wstanie i powie mi ,,Johann czy ty na głowę upadłeś” Widzę jak się gryzie z odpowiedzią. Po jakiś dobrych trzech minutach odpowiada:

- Prawda Johann – uśmiecham się. Bawią mnie jego dwa słowa, wypowiedziane prawie przez zamknięte usta.

- No to zbieramy się. Daniel jakie to są zakupy? Dużo sklepów musimy odwiedzić? – pytam blondyna, który namiętnie czyta listę. Po długim zastanowieniu odpowiada:

- Spożywczy na pewno, ale musimy zahaczyć o drogerię, sklep z bielizną i księgarnię.

- Co! – Phillip nie ma cierpliwości, dlatego zaczął krzyczeć, że do żadnego sklepu z bielizną nie wejdzie.

- Od którego zaczynamy? – zapytałem

- Najprościej będzie, kiedy pojedziemy do galerii 4 w 1 co wy na to? – pyta Daniel

- Jestem za, chodźmy już – rzuciłem kluczyki od Audi Phillipowi.

Na drodze nie ma korków, więc dość szybko pokonamy drogę. Oczywiście muszę słuchać jęków Sjoena. Jest największą kwoką jaką znam. Po 15 minutowej trasie zajechaliśmy na parking.

- Pierwsza drogeria? – pytam

- Tam jest! – wskazuje palcem Phillip – a tak w ogóle co mamy w niej kupić.

- Drogeria, drogeria… - Daniel odwraca kartkę – jest! – krzyczy – Musimy kupić: turkusowy lakier do paznokci, krem nawilżający do rąk i eyeliner,

- Eye… co? – pyta

- A myślisz, że wiem. – wzrusza ramionami Tande.

- Na pewno to eye.. jest w drogerii?

- Phillip, Emilie napisała, że tu to tu!- wybucha Daniel

- A jak to jakiś napój, albo kiełbasa? – tym razem ja wybucham, ale śmiechem po czym dodaję:

- Zacznijmy od kremu – proponuję. Stajemy przy półce z różnymi mazidłami i szukamy tego jednego.

- Mam!!! – krzyczy Phi.

- Ciszej – mówię! – krem mamy teraz lakier

- Stary jaki to kolor turkusowy? – pyta blondyn

- Niebieski chyba – odzywa się brunet

- A nie zielony? – wzruszam ramionami. Phillip łapię się za głowę i mówi:

- Nie mogła napisać:  Daniel kup niebieski lakier. A napisała T-U-R-K-U-S-O-W-Y! - ściągnąłem z półki pięć odcieniów niebieskiego i cztery zielonego.

- Na pewno jeden z nich to turkusowy. Tylko teraz który?

- Czy mogę w czymś pomóc? – pyta urocza blondynka pracująca w drogerii

- Nie, nie –protestujemy z Danielem

- Tak – odzywa się Phi – niech pani nam powie, który z tych odcieni to turkusowy kolor! – dziewczyna uśmiechnęła się i wyciągnęła z mojej prawej dłoni lakier.

- Dziękujemy – odrzekliśmy

- Dzięki mnie mamy to z głowy, wychodzimy? – niecierpliwi się Phi.

- Jeszcze eyeliner, ale nawet nie wiem gdzie tego szukać.

- Poczekajcie na mnie. – zostaliśmy z Danielem przy półce z lakierami czekając na przyjaciela. Po niecałej minucie przychodzi z czymś wyglądającym jak flamaster.

- Skąd wiedziałeś? – pytam

- Nie wiedziałem, ale od czego są piękne panie – uśmiecha się – idziemy do kasy

- Tak tak idziemy! – rzuca Daniel

Kolejnym sklepem okazała się księgarnia, w której poszło szybko. Zapytaliśmy o książkę i gotowe. Teraz stoimy przed sklepem z bielizną.

- Ja tam nie wejdę! – bulwersuję się Phillip

- A jakby Rosanna chciała wejść to byś wszedł? – szturcham go w ramię

- Nie chodzę z nią na zakupy – rzuca

- Czemu? – dziwi się blondyn

- No bo… a co was to obchodzi! – agresja w jego głosie

- No bo… - ciągnę, zmuszając go do dokończenia zdania.

- Raz z nią byłem i powiedziała, że więcej ze mną nie pójdzie – spojrzałem na Daniela, on na mnie i obaj zaczęliśmy się śmiać.

- Cioty! – zaczął nas wyklinać. Poszedłem z Danielem do tego sklepu, bo Phi został na zewnątrz. Okazało się, że mamy jej kupić beżowe rajstopy.

- Już? – dziwi się brunet

- Już! Zostały jeszcze zakupy spożywcze, pójdzie szybko. – powiedziałem, ale mocno się myliłem. Produkty zapisane na liście stanowiły masę problemów. Stoimy już przy kasie, kiedy Phi podsuwa mi gazetę z ogłoszeniami. Dorzuciliśmy ją do zakupów, aby w domu móc ponownie szukać mieszkania.

- Głodny jestem – oznajmia Daniel, zbliżając się do Audi.

- Fakt, pizza? – proponuję

- Z podwójnym serem Johann – dodaje Phi. Wieczór spędziliśmy w pizzerii szukając ogłoszeń. Zakreśliłem 7 ofert, Jutro z rana będę dzwonił. Może w końcu znajdziemy lokum, bo przecież...

,,kto szuka, ten najczęściej coś znajduję"  

__________________
Jest obiecany pierwszy rozdział. Kiedy drugi - nie wiem. Może dziś, może jutro, a może za tydzień. Muszę nad tym posiedzieć, bo chcę, żeby to opowiadanie było cool :D 

Czytajcie i komentujcie
Pozdrawiam Marth_forf_heheszky